Dün doğum günümdü. Ve dün farkettim ki pastayı üflemeden önce panik yapıyorum ve herkes bana bakarken dilek dileyemiyorum. Geriliyorum, kasılıyorum, ne isteyeceğimi unutuyorum ve üfleyip kurtulmayı diliyorum o an sanki... Dün kişisel tarihimin mum üfleme rekorunu kırmışken, tuhaftır ki yine dileğim aklıma gelmedi.
Tutulacak dilekler listemin ön sıralarından bir adet seçiyorum;
***Göstermek gibi olmasın ama yani şu resimde gördüğünüz müstakbel yayla evime bakar mısınız ?(Yazar burada evrene mesaj gönderiyor) Kendimi Heidi gibi hissedip o yaylalarda türkü söyleyerek keklik gibi sekmek, ha boyle o çiçeklerin üzerine uzanıp gözlerimi kapatmak istiyorum. (Yazar burada da müstakbel Peter'e gönderme yapıyor.)
